Macedonia

Предмет: Реакција на прилогот ’Татко му на Рики Мартин: горд на геј синот’, емисија Backstage (http://backstage.com.mk/mk/articles/svetska-scena/tatko-mu-na-riki-martin-gord-na-gej-sinot)
До: Упредничкиот тим на емисијата Backstage и остантите медиуми во Р.М

Почитувани,
Коалицијата Сексуални и здравствени права на маргинализираните заедници најостро реагира и го осудува прилогот на Backstage, објавен и на нивната веб страна, а со наслов ’Татко му на Рики Мартин: Горд на геј синот’, потпишан од Снеже Велков. Имено, Коалицијата смета дека погоренаведениот текст претставува уште еден од серијата новинарски текстови и прилози кои учествуваат во креирањето и одржувањето на дискриминаторската и хомофобичната атмосфера, зацврстувањето на хетеронормативната матрица и популизмот, како и подривањето на плуралниот и демократски простор  во Република Македонија.

Под маската на забавен говор, кој има за цел да ја развесели и насмее македонската публика, сметаме дека прилогот е загрижувачки од неколку аспекти. Креирањето на хумористичниот и забавен тон на прилогот е овозможен со посредство на манипулацијата на најзакоравените стеротипи и патологизирачки репрезентации на хомосексуалците, како во традиционалните психијатриски, така и во популарните, односно народните дискурси.


Коалицијата ’Сексуални и здравствени права на маргинализирани заедници’, денес, 17-ти мај, вторник, на плоштад Македонија (до книжара Култура, пред споменикот на Александар Македонски во изградба), а по повод Интернационалниот ден за борба против хомофобијата и трансфобијата, одржа прес конференција. Прес конференцијата беше истовремено придружена со изложба на отворено, ’Слики против хомофобијата’, која е дел од заедничкиот проект на Charles Meacham и Sarah Baxter - ’Чекори со гордост’. Изложбата симултано се одржува во 20-тина светски градови, вклучително и нејзино поставување во Европскиот парламент.

Како и минатата година, и оваа година во чест на ИДПХ (IDAHO), и годинава Коалицијата „Сексуални и здравствени права на маргинализирани заедници“ доделува благодарници за особен придонес кон еднаквоста на сексуалните малцинства.

   1. Благодарница за „геј-френдли“ пејач (без пружање рака) му доделуваме на Ламбе за изјавата: „Нема да дозволам да ми се пушти или да ми се приближи некој, ако се случи такво нешто, да ме допре некој, ќе остане без рака".

   2. Му доделуваме благодарница и на водителот Тони Михајловски – „Скенерот“, за неговата моќ на препознавање геј и стрејт филмови како и геј и стрејт балади на „Македонски идол“.

   3. Благодарница за апликација на современите квир политички стратегии и најангажирана фото-сторија со наслов „Ороспии со гордост“ му доделуваме на „Вечер“.

   4. Благодарница за најдобра колумна во која ја брани „каузата државата да ги партиципира операциите за промена на полот“ му доделуваме на Јанко Илковски, за колумната „Лепа Брена мења пол“.

Годинава, на МПЦ решивме да и доделиме неколку благодарници:

Прво, заради иницијативата на МПЦ уставно да се забранат хомосексуални бракови, со која демонстрираше дека е во противуставен брак со владејачката партија.

Второ, му доделуваме посебна благодарница и на г-дин Стефан не само за неговите заложби „да се згрижат хомосексуалците“ туку и за неговата православна теорија на еволуцијата, според која Господ не создал човек од „два машки мајмуни или два женски мајмуни“.

Трето, на сите свештеници и монаси од МПЦ им доделуваме благодарница за нивните секојдневни активности за промоција на традиционалното македонско многудетно семејство, не само со зборови, туку и со дела.

Уште еднаш, на сите споменати им благодариме. Без вашиот придонес, Македонија немаше да успее да го допре дното од листата европски земји во однос на почитувањето на еднаквоста кон ЛГБТ-луѓето. Ви благодариме, оти без вашиот придонес, немаше зад нас да бидат само Молдова, Белорусија и Украина.

Секоја година, на 17-ти мај, Интернационалниот ден против хомофобија и трансфобија ги потсетува граѓаните во целиот свет дека постои сеуште голема потреба за преземање акција. Во повеќе од 80 земји во светот истополовите сексуални акти сеуште се нелегални, а во одредени ситуации истите се казнуваат и со смртна казна и доживотен затвор. Во земјите во кои хомосексуалноста е нелегална дискриминацијата и физичкото насилство се сеуште чести и загрижувачки појави. Иако во некои земји во светот се забележува значителен прогрес, сепак истиот е постојано под закана.

Од почетокот на годинава во Македонија стапи во сила и новодонесениот Закон за спречување и заштита од дискриминација, закон кој ја исклучи сексуалната ориентација и родовиот идентитет како основа за забрана на дискриминација. И покрај овој легалистички акт, во Македонија сеуште е сериозно изразено отсуството на афирмативна и позитивна политичка атмосфера и свесност за почитување на сексуалните и човековите разлики, како и за борбата против насилството и дискриминацијата кои се случуваат врз основа на истите.

Истиот настан, со вечерна програма, со почеток во 19.30ч, во клубот ГЕМ, ќе биде збогатен со проекција на филмот ’Оттаде розевата завеса’, дискусија на тема ’Национализам, хомофобија и насилство’, настап на хорот Распеани скопјани, како и поставување на изложбата.

 


На 17-ти мај 2011 во клубот ГЕМ со почеток од 19.30 часот, Коалиција СЕКСУАЛНИ И ЗДРАВСТВЕНИ ПРАВА НА МАРГИНАЛИЗИРАНИ ЗАЕДНИЦИ Ве поканува на Настан по повод светскиот ден на борбата против хомофобијата и трансфобијата:

· Настап на Скопскиот уличен хор: Распеани Скопјани
· Проекција на филмот Отаде розевата завеса и Дискусија на тема: Национализам, хомофобија, насилство
Воведничари: Катерина Колозова и Станимир Панајотов
Фасилитатор: Жарко Трајаноски

· Мини коктел

Крајот на комунизмот во Европа донесе обновена слобода за милиони граѓани од Источна Европа. Хомосексуалноста стана легализирана, но хомофобијата се` уште останува вкоренета како институционална практика во овој дел од светот. Други филмови го документираат овој проблем во регионот. Тие ја опишуваат Розевата завеса како замена на Железната завеса и покажуваат како Геј Прајдовите се претвораат во паради на насилството. Но, овие филмови ја игнорираат хомофобијата во Западните општества. Ваквите погрешни дистинкции ја прескокнуваат можноста од меѓусебно подучување на Западот и Истокот во насока на борбата за еднаквост. Ја забораваме моќта, но и одговорноста на ЕУ да не` заштити. Сексуалноста и хомофобијата ја надминуваат националноста. Оттука, границите не треба да дозволат хомофобијата да преовлада: Ние треба да гледаме Отаде Розовата завеса.

Катерина Колозова е професорка по филозофија, родови студии и епистемологија во Институтот за општествени науки и хуманистичкиистражувања „Евро-Балкан“ во Скопје како и на други универзитети во земјава и надвор. Авторка е на повеќе трудови од областа на филозофијата и родовите студии. Во моментов е деканка на одделот за последипломски студии на Институтот „Евро-Балкан“. Работи како
истражувач, а повремено пишува колумни во  дневни весници.

Станимир Панајотов е роден 1982 година во Сливен, Бугарија. Во 2004 година дипломира Филозофија на Универзитетот во Софија, Бугарија. Своето образование го продолжува во Македонија кадешто запишува последипломски студии по Филозофија и род на Институтот Евро Балкан. Од 2003 година публикува научни текстови и рецензии во својата земја, но и во странство.  Работи и како преведувач (од англиски, македонски и бугарски јазик) на книги и научни текстови од областа на хуманистичките и општествените науки,  родовите студии и квир теоријата. Тој е активист за правата на ЛГБТ популацијата во Бугарија и член на Организациониот комитет на Sofia Pride.

Жарко Трајаноски е магистер по човекови права. Неговата магистерсика теза е од областа на сексуалноста и човековите права. Долги години работи како активист за човекови права на маргинализираните заедници. Бил уредник на списанието Идентитети и предавач на школата за род и политика на Институтот Евро Балкан. Во моментов работи како консултант во Коалицијата „Сексуални и здравствени права на маргинализираните заедници“.

Коалиција СЕКСУАЛНИ И ЗДРАВСТВЕНИ ПРАВА НА МАРГИНАЛИЗИРАНИ ЗАЕДНИЦИ во
ГЕМ клубот  на 03. 05. 2011 со почеток во 19:30 часот Ве поканува на

Проекција на филмот XXY и
Дискусија на тема: Проблеми со полот/родот
Воведничар: Јасна Котеска
Фасилитатор: Жарко Трајаноски


Како приказна за својот прв филм XXY Аргентинската режисерка Lucía Puenzo го одбира краткиот расказ на својот сопруг Sergio Bizzio во кој се зборува за влезот во адолесценцијата на едно интерсексуално дете. 15-годишната Алекс, родена со хромозоми од двата пола, се соочува со проблеми со родот додека експериментира со својата сексуалност и сексуални однесувања. Алекс е на возраст на која сака да направи избор во врска со родот, но нејзиното семејство, како и пријателот кој е хирург имаат различни идеи и мислења. Сексуалното експериментирање со Алваро (синот на хирургот) отвора преспектива на рефлексија помеѓу двајцата во однос на нивните сексуални улоги.

Филмот ги прикажува превирањата со кои се соочува Алекс, наспроти расказот кој е фокусиран на клиничките детали до тој степен што го прави гледачот многу повеќе љубопитен отколку емпатичен. Кога тројцата хулигани ја напаѓаат на плажа, воајеризмот на гледачот е во соучесништво со целите на напаѓачите.

Филмот XXY успешно ги отвора темите на поврзаноста на родот и сексуалноста на начин на кој се одбиваат брзи и едноставни одговори на познатото прашање: Машко е или женско?

По филмот следува дискусија на тема „Проблеми со полот/родот“ на која воведничар ќе биде Јасна Котеска, а фасилитатор Жарко Трајаноски.

Јасна Котеска е професорка по книжевност, теоретска психоанализа и родови студии на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ во Скопје.  Магистрирала Родови студии на Централниот Европски Универзитет во Будимпешта, а докторирала на Kнижевност и родови студии на Универзитетот Св. Кирил и Методиј во Скопје. Била предавач на школата за род и политика на Институтот Евро Балкан, како и уредник на списанијата Блесок и Идентитети. Работи во областа на теоретската психоанализа (Фројд, Лакан, Кристева, Жижек и др), книжевна теорија и родови студии. Нејзиниот интерес е сосредоточен на различни теми како интимност, санитаризација, феминизам и слично. Исто така повремено пишува колумни во дневните и неделните весници како Дневник, Глобус, Форум и други.
 

Жарко Трајаноски е магистер по човекови права. Неговата магистерсика теза е од областа на сексуалноста и човековите права. Долги години работи како активист за човекови права на маргинализираните заедници. Бил уредник на списанието Идентитети и предавач на школата за род и политика на Институтот Евро Балкан. Во моментов работи како консултант во Коалицијата „Сексуални и здравствени права на маргинализираните заедници“.





Европскиот парламент го прифати годишниот извештај за напредокот на Македонија во евроинтегративните процеси, барајќи од државата да ја забрани дискриминацијата врз основа на сексуална ориентација.

Во јануари 2010-та, македонската влада ја отстрани сексуалната ориентација од листата на основи според кои треба граѓаните да бидат заштитени од дискриминација во новиот закон за антидискриминација. Членовите на Европскиот парламент протестираа, а Европската комисија ја потсети Македонија дека приемот во ЕУ е условен од вклучувањето на сексуалната ориентација во законот за антидискриминација.

Во резолуцијата која беше усвоена со големо мнозинство на членовите на Европскиот парламент, се изразува жалење дека во спротивност на европската легислатива, сексуалната ориентација е отстранета од законот како основа за дискриминација. Европскиот парламент повика на брзо услогласување на националните закони од ова поле со европските закони и зајакнување на механизмите за мониторинг, и потенцираше дека тоа е дел од условите за прием во ЕУ.

За жал, резолуцијата на европскиот парламент не препорача забрана на дискриминацијата по основа на родов индентитет.

Улирике Луначек, член на парламетот и копретседател на Меѓугрупата за ЛГБТ правата, реагираше: - Бев дел од сослушувањето за овој закон во Македонскиот парламент во фебруари минатата година и мојата порака останува иста - политиките кои се основаат на неинформираност и страв се погрешни и водат во погрешен правец. Законите за антидискриминација се стожер за еднаквоста во општествата, недискриминацијата е основно право во ЕУ. Македонија треба да престане со замижувањето пред малцинствата и треба да овозможи заштита на сите граѓани без исклучок.

Резолуција ги изрази грижите на полето на еднаквоста, вклучувајќи ја слабата Национална комисија за заштита од дискриминација и ниските ефективни права на жените во земјата.


Европскиот парламент го прифати годишниот извештај за напредокот на Македонија во евроинтегративните процеси, барајќи од државата да ја забрани дискриминацијата врз основа на сексуална ориентација.

Во јануари 2010-та, македонската влада ја отстрани сексуалната ориентација од листата на основи според кои треба граѓаните да бидат заштитени од дискриминација во новиот закон за антидискриминација. Членовите на Европскиот парламент протестираа, а Европската комисија ја потсети Македонија дека приемот во ЕУ е условен од вклучувањето на сексуалната ориентација во законот за антидискриминација.

Во резолуцијата која беше усвоена со големо мнозинство на членовите на Европскиот парламент, се изразува жалење дека во спротивност на европската легислатива, сексуалната ориентација е отстранета од законот како основа за дискриминација. Европскиот парламент повика на брзо услогласување на националните закони од ова поле со европските закони и зајакнување на механизмите за мониторинг, и потенцираше дека тоа е дел од условите за прием во ЕУ.

За жал, резолуцијата на европскиот парламент не препорача забрана на дискриминацијата по основа на родов индентитет.

Улирике Луначек, член на парламетот и копретседател на Меѓугрупата за ЛГБТ правата, реагираше: - Бев дел од сослушувањето за овој закон во Македонскиот парламент во фебруари минатата година и мојата порака останува иста - политиките кои се основаат на неинформираност и страв се погрешни и водат во погрешен правец. Законите за антидискриминација се стожер за еднаквоста во општествата, недискриминацијата е основно право во ЕУ. Македонија треба да престане со замижувањето пред малцинствата и треба да овозможи заштита на сите граѓани без исклучок.

Резолуција ги изрази грижите на полето на еднаквоста, вклучувајќи ја слабата Национална комисија за заштита од дискриминација и ниските ефективни права на жените во земјата.


The coalition has published the report on sexual and health rights of marginalized communities in Republic of macedonia for 2010. You can download the document in Macedonian and English version here. 

Коалиција СЕКСУАЛНИ И ЗДРАВСТВЕНИ ПРАВА НА МАРГИНАЛИЗИРАНИ ЗАЕДНИЦИ Ве поканува, во вторник, 22.03, во 19.30, во клубот ГЕМ на:

Проекција на филмот ПАРИЗ ГОРИ и
Дискусија на тема: Како да го запалиш својот идентитет?
Воведничар: Станимир Панајотов
Фасцилитатор: Славчо Димитров

Вашето присуство и придонес кон дискусијата ќе ни претставува посебно задоволство и огромна чест.


Париз гори е документарен филм од 1990 година во режија на Џени Ливингстон. Сниман во втората половина од 80те години на минатиот век, овој филм претставува хроника на т.н. ball култура (култура на балови) во Њујорк и различните етницитети вклучувајќи ги Афроамериканците, Латино геј луѓето и трансродовата заедница во нивни рамки.

Џени Ливингстон посветува 7 години на создавање на овој филм во кој е сконцентрирана на интервјуа со клучните фигури од светот на баловите кои фрлаат различни светла врз културата на баловите, но и врз нивните личности. Во филмот, насловите (куќа, мајка, читање и други) покажуваат како субкултурата која филмот ја отсликува ги извлекува зборовите од белиот и хетеронормативен свет и ги исполнува со алтернативни значења. Филмот, исто така, истражува како субјектите во него се справуваат со расизмот, хомофобијата, сидата и сиромаштијата. Drag е презентиран како комплексен перформанс на родот, класата и расата, во кој може да се оствари идентитетот и желбата низ мноштво од димензии.
Париз гори е непроценлив документарец за крајот на „златната ера“ на баловите во Њујорк, но и промислено истражување на концептот за раса, класа и род во Америка.

По филмот следува дискусија на тема „Како да го запалиш својот идентитет?“ на која воведничар ќе биде Станимир Панајотов, а фасцилитатор Славчо Димитров.

Станимир Панајотов е роден 1982 година во Сливен, Бугарија. Во 2004 година дипломира Филозофија на Универзитетот во Софија, Бугарија. Своето образование го продолжува во Македонија кадешто запишува последипломски студии по Филозофија и род на Институтот Евро Балкан. Од 2003 година публикува научни текстови и рецензии во својата земја, но и во странство. Работи и како преведувач (од англиски, македонски и бугарски јазик) на книги и научни текстови од областа на хуманистичките и општествените науки, родовите студии и квир теоријата (вклучувајќи ги и делата на автори како Венди Браун, Адриен Рич, Ив Сеџвик, Дајана Фас и Дејвид Халперин). Во моментов работи на превод на бугарски на книгата „Санитарна енигма“ од Јасна Котеска. Исто така тој е активист за правата на ЛГБТ популацијата во Бугарија и член на Организациониот комитет на Sofia Pride.

Славчо Димитров дипломирал Општа и компаративна книжевност на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ и е магистер по Родови студии и филозофија на Институтот Евро Балкан. Во моментов тој е студент на докторските студии на одделот за Род и Филозофија на Институтот Евро Балкан кадешто работи како истражувач, асистент и координатор на проекти. Во последниве години тој координирал неколку проекти кои се занимаваат со човековите права и не-дискриминација на малцински заедници во Македонија. Во моментов тој е директор на Коалицијата „Сексулани и здравствени права на маргинализирани заедници“. Публикувал неколку текстови на теми од книжевната и филмска теорија и интерпретација, род, сексуалност и идентитет и современа уметност во Македонија, во различни публикации од академска и уметничка област во земјата и надвор. Неговите главни теоретски и авторски интереси се поврзани со прашањата за родот, културната теорија, политичката филозофија, идентитетот и нарациите, деконструкција на субјектот и квир теоријата.

Во македонскиот образовен систем веќе подолг временски период се употребуваат учебници во кои се презентираат хомофобични ставови и сознанија. Голем дел од информациите за сексуалноста и сексуалната ориентација се научно незасновани, застарени и идеолошки обоени. Во учебниците се патологизира хомосексуалноста, а нехетеросексуалците се стигматизираат и квалификуваат со деградирачки и дехуманизирачки дефиниции.

Ваквите содржини не претставуваат само пример на научна игнорантност и слепило. Тие шират хомофобија, говор на омраза и поттикнуваат негативни предрасуди и социјално исклучување на хомосексуалците и другите сексуални малцинства. Наместо да се санкционираат одговорните кои дозволиле хомофобични и дискриминаторски учебници, сведоци сме на обид за замолчување на критичарите на хомофобичните учебници кои генерираат и поддржуваат нееднаквост, нетолеранција, неправда и насилство.

Имено, против Ирена Цветковиќ, истакната активистка за човекови права,колумнистка, блогерка и магистерка по родови студии и социологија, се води кривична судска постапка за навреда и клевета поради јавното критикување на хомофобичните учебници. Да биде иронијата уште поголема, како навредени се најдоа авторките на учебникот по „Педагогија“ за трета година средно оразование, кои ги дискриминираа хомосексуалците опишувајќи ги како “невротични и психотични личности“, “учесницина изопачен, неприроден и ненормален сексуален живот“ и “личности со психички потешкотии и пречки“.

Ваквите обиди за замолчување на критичката мисла се показател дека слободата на говор е доведена под сериозна закана. Со цел да се спречи обидот за помрачување на демократскиот разум, ве повикуваме сите, на 02.02.2011, среда, во 13.00 часот, пред Основен суд Скопје 1, да ни се придружите на мирен протест против хомофобијата во образованието и заштитата на критичкото мислење и активистите за човекови права.


НЕ на хомофобијата во образованието!

СЛОБОДА НА ГОВОРОТ И КРИТИЧКОТО МИСЛЕЊЕ!

Коалиција за заштита и промоција на сексуалните и здравствените права на маргинализираните заедници го објави најновиот број од својот билтен. Изданието во ПДФ верзија може да го превземете овде.

Меѓународен ден за борба против насислтвото врз сексуалните работници

17-ти декември е Mеѓународен ден за стоп на насилството врз сексуалните работници, кога илјадници нивни поддржувачи маршираат по улиците насекаде низ светот, и преку свои активности и пренесуваат порака на јавноста со цел да се спречи насилството кое што секојдневно се врши врз секуалните работници. За прв пат овој настан беше организиран со цел да се обрне внимание на криминалните дејства кои се вршат врз сексуалните работници низ целиот свет. Настанот е идеа на д-р Ени Спринкл, а започнат од проектот за разбирање на сексуалните работници во САД како спомен на немилиот настан во кои беа убиени 48 сексуални работнички, жртви на убиецот од Грин Ривер. Денес, по четврти пат невладините и граѓански организации во Република Македонија кои се залагаат за промоција на основите човекови права и вредности на сексуалните работници, низ конкретни активности и кампањи учествуваат во одбележувањето на 17-ти декември.

Живееме во општество каде што секојдневно се продаватат и купуваат услуги. Сексуалната работа е една од тие услуги. Сексуалната услуга не е зло. Еротски танц, нудење на своето тело, еротски масажи и ескорт услуги не се злодела , различноста во изборот на своја професија не треба да иницира ниту насилство, ниту стигматизирање на лицата кои имаат право на свој сопствен избор.

Општеството наметнува''идентитет" и " социјална улога " врз сексуалните работници која оди подалеку од вистинското препознавање на овие лица. Ваквата погрешна перцепција на општеството кон идентитетот на лицата кои се бават со сексуална работа, наметнува истите да се дефинираат  како суштински недостојни и закана за моралот, јавниот и општествениот поредок, етикетирани како грешници, криминалци или жртви.

Сексуалните работници не треба да се сфатат  само како жртви на кои им треба помош, ниту  како криминалци кои треба да бидат уапсени или пак цели за јавните здравствени интервенции. Тие се дел од општеството, со свој потреби и аспирации, со потенцијали кои би направиле вистински и вреден придонес кон својте заедници.


Коалицијата ’Сексуални и здравствени права на маргинализираните заедници“ најостро реагира против сензационалистичкото, стереотипизирачко и стигматизирачко пренесување на информациите поврзани со последните податоци за состојбата со ХИВ/СИДА во Македонија, а кои беа објавени во дел од македонскиот медиумски простор на 30.11.2010.

Сензационалистичкиот пристап во пренесувањето на информациите беше евидентен во фактот што голем дел од насловите од весниците ширењето на ХИВ вирусот и СИДА го доведоа во непосредна врска со хомосексуалноста, односно лицата со поинаква сексуална ориентација и идентитет. По однос на ваквата стратегија на информирање и реторика реагираме врз основа на неколку причини.

Прво, податоците кои се пренесени се однесуваат на мал процент на мажи кои имаат секс со мажи, а кои претставуваат категорија во употреба за целите на епидемолошката евиденција и стратегиите на превенција. Мажите кои имаат секс со мажи не може и не смеат да бидат изедначени со хомосексуалците, затоа што во првиот случај станува збор за сексуално однесување и акти, додека во вториот за самоидентификација и самодефиниран сексуален идентитет.

Понатаму, овие бројки сами по себе не пренесуваат никаква квалитативна, нити пак суштински аналитичка информација по однос прашањето за пренос на вирусот, бидејќи истите не се споредени со бројките од претходните години, со бројките во светски размери, и не се воопшто доведени ниту во врска со културните, социјалните, бихевиоралните фактори. Голото повторување на бројки доведува единствено до слепа циркулација на стереотипи и ’факти’ без притоа да се разгледуваат нивните причинители и ефективно да се застане во борба против негативните фактори и структури.

Како трето би сакале да нагласиме дека преносот на вирусот не се поврзува со категории луѓе, карактери и идентитети, туку единствено со видови на однесување. На тој начин, би сакале да повториме уште еднаш, не постојат ризични категории на граѓани, постојат единствено ризични однесувања кои можат да бидат подеднакво присутни кај сите луѓе без разлика на нивните специфики и разлики.

И денес, на 1 Декември 2010, Светскиот ден на борбата против СИДА, медиумите не ќе можат да направат јавно интервју со нас, лицата што живеат со ХИВ, поради нашиот основан страв да го откриеме својот личен идентитет. Затоа, го избравме овој начин да ги искажеме јавно нашите ставови во врска со потребите на нашата заедница.

На овој ден, најнапред сакаме да изразиме искрена благодарност до сите организации, здравствени институции – пред сè Клиниката за инфективни болести – како и поединци што работат на полето на ХИВ и СИДА и се залагаат за нашите права. Им искажуваме благодарност на Владата и Министерството за здравство за она што досега е остварено: се разговараше за внесување на лековите од антиретровирусната терапија на позитивната листа и е донесено решение во иднина државата да ги покрива трошоците за нашата терапија, која сè до крајот на оваа година ни беше достапна само благодарение на донациите на Глобалниот Фонд. Искрено го поздравуваме конечното донесување на законот против дискриминација, пред сè во делот што се однесува на забраната на дискриминација врз основа на здравствената состојба, но притоа будно ќе го следиме процесот на неговата примена, ставајќи акцент врз нашата заедница.

За жал, нашава порака мора да ги одбележи и оние состојби што се причина за наша голема загриженост.

Меѓу нив, како прво и најбитно, во земјава сè уште не е воспоставен интегриран државен систем за обезбедување на антиретровирусната терапија. Во нашиот случај, и најмало доцнење или прекин на терапијата може директно да ги загрози нашето здравје и успешноста на истата а со тоа и квалитетот и должината на нашиот живот;



По повод Меѓународниот ден на толеранцијата, 16-ти ноември, околу стотина граѓани кои учествуваа на Маршот на толеранција оваа година од Музејот на град Скопје до плоштадот "Мост" на самиот влез на Старата Скопска Чаршија, апелираа за политичка толеранција и конструктивен дијалог помеѓу сите креатори на јавната политика, јавното мислење и вредности.

Организаторите на Маршот кој се одржа под мотото "Правда, слобода, еднаквост" -  Хелсиншкиот комитет за човекови права, Плоштад Слобода,Q, Civica и Цивил побараа меѓуетничка толеранција и почитување на етничките, културните и религиозните разлики во Македонија, и многу поодлучно дејствување за искоренување на дискриминација по сите основи.

Кочо Андоновски од Хелсиншкиот комитет, рече дека "дискриминацијата врз основа на политичките убедувања и припадност беше најжестока" и апелираше за ставање крај на насилството против активистите посветени на борбата за човекови права.

Гордана Несторовска од Хелсиншки комитет ги повика студентите, кои отсуствува од маршот, како група која треба да започнува иницијативи, да се приклучат во борбата за ново демократско општество, ослободено од дискриминација.

"На овој ден, ние имаме изјава од Министерството за труд и социјална политика, што јасно кажува дека хомосексуалноста нема да биде прифатена како нормална појава. Тоа доаѓа од самата институција која треба да ја спречи дискриминацијата и  да го спроведе законот против дискриминација", рече Славчо Димитров од Коалицијата за заштита на маргинализираните заедници.

Претставници на дипломатскиот кор стационирани во Македонија, пратеници од неколку политички партии, претставници на невладини организации и мал број граѓани земаа учество во маршот.