31 Mar Најстарите артефакти од една трансродова архива раскажуваат за храброста и за заедницата
Денес [31.3] е Меѓународен ден на видливост на трансродовите луѓе. За разлика од Transgender Remembrance Day, ова не е ден на жалење, напротив, ова е ден на кој заедницата на трансродови луѓе ги слави различноста, успесите и борбата за еднаквост. Доколку сакате да учествувате во глобалниот разговор на оваа тема по повод Меѓународниот ден на видливоста на трансродовите луѓе, оваа година официјалниот хаштаг за социјалните мрежи е: #MoreThanVisibility.
Наш скромен придонес во прославата е текстот во продолжение.
Лицата чиј родов идентитет не се совпаѓа со назначениот при раѓање се соочуваат со дискриминација, вознемирување и напади. Иако сѐ уште не е познат точниот број на лица кои денес се идентификуваат како трансродови, транс видливоста во масовната култура е поголема од кога било досега. Нова дигитална архива го насочи вниманието кон долгата историја на трансродовите лица – а најстарите артефакти од истата ја истакнуваат трансродовата култура и служат како потсетник за борбата за видливост и за граѓанските права на трансродовите лица.
Дигиталната трансродова архива е интернет генератор кој содржи материјали за транс лица. Вклучени се 20 јавни и приватни колекции на документи, сувенири и спомени од лица кои се родово неконформисти со цел нивната историја да се направи повидлива.
Процесот на собирање на материјалите бил тежок. Самата архива е дело на двајца истражувачи и е резултат на нивната фрустрација при барањето материјали од и за трансродовите лица. Поимот „трансродов“ е стар само неколку децении, според тимот кој работи на архивата, па одовде потрагата по материјали и барањето на институциите и материјалите кои тие ги поседуваат претставува предизвик. Како одговор на непостоењето на сеопфатна, организирана историја се роди меѓународна соработка со помош на која беа соберени и дигитализирани илјадници документи.
Денес колекцијата е најголемата во светот, а материјалите во неа говорат за храброста и упорноста на трансродовите лица пред операцијата за промена на полот да биде широко достапна. Ви претставуваме дел од најстарите (и најинтересните) примероци од архивата:
Рид Ериксон, 1931 год. 
На фотографијата е Рид Ериксон, еден од трансродовите пионери кој придонесе во образувањето на светот за прашања поврзани со трансродовите лица. Роден како Рита Ериксон во 1917 година, Рид формално го промени името во 1963 година, а две години подоцна ја направил операцијата за промена на полот.
Како успешен претприемач и богат бизнисмен, Ериксон ја основал Образовната фондација „Ериксон“ (ЕЕФ). Неговата иницијатива придонесе за финансирање на бројни истражувачки и образовни проекти преку кои јавноста научи за трансродовите лица, операцијата за промена на полот и родовиот идентитет. На фотографијата Рид е 14 години и сѐ уште се претставува како „Рита“.
„Сексологија“, 1954 год.
Ова издание на „Сексологија“ ги содржи првите научни обиди да се карактеризираат лицата кои се родово неконформисти во 1950тите и нивното однесување. Исто така ги прикажува пристрасностите од тој период кога трансродовото однесување се нарекувало „девијација“, а мајките биле обвинувале за „cross-dressing-от“ на нивните деца.
Алисон Ленг, 1961 год.
На фотографијава од 1961 год, Алисон Ленг позира во вечерен фустан. Фотографијата е дел од серијата 36 фотографии направени во периодот од 1956 до 1965 година од непознато лице – најверојатно, според списанието „Адвокејт“,нејзината сопруга, Доти.
Ленг е пионер во транс заедницата. Таа е еден од основачите на Образовната асоцијација „Ренесанса“, непрофитна организација за образование и поддршка на транс лица и сѐ уште се залага за претставувањето на трансродовите лица.
„Парада на имитатори на жени“, 1960 год.
Овој број од 1960 година е само едно издание на „Парада на имитатори на жени“, списание во кое се претставуваат драг-кралици и други родово неконформистички лица. Фотографиите објавени во списанието нудат фасцинантен увид во недокументираниот драг свет, и се придружени со натписи за „cross-dresser-ите“ и женската облека која ја носат, како и прегледи за потешкотиите со кои се соочуваат мажите кои се осмелувале да се појават во јавноста во женска облека.
„На имитаторите на жени-аматери им се допаѓаат геј општествените движења како и страста со која го искусуваат грациозниот живот на жените“, се вели во еден натпис. „Благонаклонетоста и разбирањето кои ги пронаоѓаат во сознанието дека и други страдаат на ист начин како и самите тие често ги поттикнуваат да присуствуваат на таканаречените „драг-балови“, каде можат да се однесуваат и танцуваат како жени и да разговараат за најновите модни трендови“.
Списанието, како и „драг-баловите“ не биле поштедени од судско гонење и дискриминација: Во 1964 година, списанието беше цел на истрага на законодавен комитет на државата Њујорк, кој истражувал „навредлива и непристојна литература“.
Списание „Вангард“, 1967 год.
Ова издание на списанието Вангард: Списанието на Тендерлоин (Тендерлоин – соседство во Сан Франциско) ги прикажува проблемите со кои се соочувале трансродовите лица кои живееле во Сан Франциско при крајот на 1960тите. Создадено од уличната младина, напати експлицитното списание обработувало најразлични теми, почнувајќи од сиромаштија до анти-геј законите, од проституција до хипи движењето.
Од писмо објавено во списанието може јасно да се согледа зошто Сан Франциско претставувал рај за геј и трансродовата младина во заедницата од 1960тите:
„Со ова писмо би сакал да дадам морална поддршка до сите кои сакаат да ги следат моите стапки, но не се сигурни на кој начин“, пишува анонимен автор. „Промената кај мене се случи откако со години живеев без идентитет. До неодамна не знаев кој сум. Сега знам“. Писмото е потпишано од „жител на Тендерлоин“.
преземено од: Smithsonian
превод: Јулија Мицова