09 Jun Квиркор: Валкана историја на ЛГБТК движењето што плука врз пристојниот геј наратив
Во средината на осумдесеттите години – во услови на смртоносното запоставување на епидемијата со СИДА од страна на администрацијата на Реган и сè погласното христијанско „морално мнозинство“ кое ја обвинуваше хомосексуалноста за пад на „семејните вредности“ – се појави хомосексуален дел на панк-рок сцената кој му се спротистави на општественото неодобрување на тоа да се биде квир преку контракултурна музика, зинови, уметност и филм. Ова движење стана познато како Квиркор, и сега има документарен филм посветен на неговото минато и трајно општествено влијание.
Документарецот се вика Queercore: How to Punk a Revolution, а во него се појавуваат квир режисерите Bruce La Bruce и John Waters; музичарките Beth Ditto, Kim Gordon и Peaches; квир изведувачите Genesis P-Orridge, Justin Bond и Jayne County и многу други.
Брза и валкана историја на Квиркор
Конкретно двајца квир креативци — G.B. Jones и Bruce LaBruce – помогнаа да се постават темелите на Квиркор сцената преку нивниот зин J.D., публикација која се обидуваше да ја разоткрие „буржоазијацијата на геј-движењето и проблематичната сексуална политика на панкот“ со споделување свои дела и други обесправени квир креативци.
LaBruce, кој продолжи да режира геј филмови кои ја истражуваат табу сексуалноста, изјави за магазинот Dazed:
„Геј асимилацијата веќе започна уште од тоа време, забрзана од кризата со СИДА, така што геј-движењето веќе се дистанцираше од своите неполушни, екстремни и анти-естаблишмент елементи – квир луѓе кои не спаѓаа во геј белата буржоаска патријархија“.
Поголемиот дел од панк-сцената пред Квиркор ја доминираа стрејт бели мажи, така што Квиркор се обидуваше активно да се спротивстави на тој доминантен авторитет и да ја отфрли идејата дека геј и лезбејките треба да бидат респектабилни и да се разликуваат од стрејт луѓето. Зинот J.D. честопати поставуваше порнографските слики покрај лути текстови кои ја афирмираат супериорноста на квир луѓето.
LaBruce рече дека сака неговата публикација да биде „инклузивна за квир луѓе од сите раси, возрасти, родови и сексуални убедувања…. (не само) панк квир луѓе, туку и затвореници, проститутки, угнетувани расни малцинства, трансродови луѓе … секој кој е надвор од нормата и има слични интереси, сексуална девијација и радикална политика “.
Како Квиркор се подјебава со родовата политика
Движењето Квиркор се совпадна со подемот на движењето Riot Grrrl (кое се фокусираше на културната моќ на феминизмот, репродуктивните права и родовиот идентитет), но, исто така, даде и свој сопствен бренд на политиката на родово подјебувања, првично преку црната интерсексуална изведба на уметницата Vaginal Cream Davis.
И покрај тоа што Davis не се смета себеси за музичарка: „Мојата цел никогаш не била некого да забавувам“, сепак учествуваше во уметнички-музички групи како Black Fag, ¡Cholita! The Female Menudo и The Afro Sisters кои се занимаваа со отворено сексуални и расни теми.
Новинарката Ари Фитџералд рече дека Davis ги искористила своите настапи „за да направи сатирични убоди во стариот светски поредок, израмнувајќи ја критиката кон белата привилегија и патријархатот со нијансирана духовитост и камп“.
Политиката на Квиркор вели дека не постои примарен или чист начин во изразување на родот или сексуалноста – без разлика дали тоа значи градење на вашиот идентитет околу фетиши, да се гордеете што имате сексуално пренослива болест, да имате многу љубовници, да сакате да предавате геј сексуално здравје во училиштата, да ви биде гајле за родот на гениталиите кои ги преферирате или за бракот со себеси и мастурбирање до смрт.
Сензибилитетот на Квиркор постои и денес
Во 2010 и 2011 година, во борбата да се дозволат хомосексуалци во армијата и истополовиот брак, Against Equality Press објави две книги есеи под наслов Against Equality во кои се критикува геј бракот и се спротивставува на воената служба.
Некои од есеите се спротивставија на укинувањето на „Не прашувај, не кажувај“ (забраната на војската за отворени геј членови), го критикуваа цитирањето на иранските анти-геј егзекуции како текст за непријателство кон Блискиот исток и зборуваа за тоа како фокусот на бракот отвора поголеми прашања како родова еднаквост, сексуална работа и намалување на насилството врз децата.
Духот на Квиркор, исто така, останува кај оние кои се сомневаат дали парадите на гордоста треба да дозволат корпоративни загадувачи, профитерски затвори и полициски оддели со историја на расизам и насилство врз ЛГБТК.
Може да најдете и мали Квиркор групи, на локалните квир музички фестивали (Another Country и Gay Bi Gay Gay), па дури и во мали онлајн групи, дури и на Фејсбук.